අවාරයේ පිපි මල් කැකුළේ....

තටුකැඩී රිදුම්දෙන ගත පොළව මත හොවා
කඳුළු රැඳි නෙතු එක්ක ගුලිගැසී වැතිරිලා
ඉඳිද්දී මගෙ ලඟට හිමින් පා තිය තියා
සුරඟනක් මෙහි ඇවිත් සිනාමල් වපුරලා

තරු අතර සැඟවිච්ච සඳ එළිය අහුලලා
හද මඩල මුවාකල කලු වලා අතර'ලා
අමතකව ගිය සුවය දිවි මගට කැදවලා
සමනලිය මගෙ දිවිය නිම්නයක පාකලා

තුරුළුවී සෙනෙහසින් පපුව මත හිස තියා
විසල්වුන නෙතින් මගෙ නෙතු දෙසම බල බලා
ඉවරයක් නැති කතා කියනවිට මට මෙදා
කන්න හිතෙනව උඹව මිරිකගන හිතපුරා

ගොළුවිච්ච මුවින් මම හිඳිනවිට නෙතුඅයා
කතානොකලට බණින රතු ගැහුණ මුවපුරා
දෙතොල ගෙනියන්න මගෙ හිතන මට ඔරවලා
කොනිත්තන නුඹ සුරත මගෙ ලොවම සරසලා

සිනිඳු සුදු පෙම රැගෙන හෙටත් නුඹ එනතුරා
පුරන පෙරුමන් රැඳුන නොසන්සුන් හදවටා
වෙලී දෙවඟන විලස රඟන නුඹ මැවු රටා
මගෙ දිවිය රැඳුන ඉම තව තවත් දුරකලා


කටුස්සා....