සඳට හිමි නැති සඳේ සිසිලස විඳින කඩුපුල් මලක පෙති ගෙන
රැඳුන තුති පද එකින් එක ගෙන මාල අමුණා පෑව රංගන
මල නොදන්නා සඳුත් නො'ඇසූ මන්ද්‍ර සප්තක තාල තුණුවිල
සරසවා සනහලා පුදදුන් නිබ්බුතා පද මිටයි නුඹ මට
දුරයි නුඹ මට දුරත් නෑ නුඹ හෙලන හුස්මත් ලයේ රැඳුනා
නෙතු වසා සිටි හැම නිමේශෙම අමන සිනහව නෙතේ ඇඳුනා
කිසිම දවසක මට නොපෙන්වූ කඳුලු බර උර පාත්කෙරුනා
මලක මල්පෙති නොවේ ඇට මස් ලේ නහර දෙවුදුවක් මැවුනා
හිස තබාගමි නුඹ උකුල මත දෙතොල් බණ්ඩියේ සිරකරන්
ඉනවටේ අත මවන හීගඬු අතර පිපි තරු රූ මවන්
මුවග වෙවුලන දෙතොල් ගොලුකර ලයේ රිද්මය සමකරන්
දල්වගනු මැන නුඹේ නෙත් නුඹ නෙතින් මට මම පෙනෙනකන්
කටුස්සා....
