සිත සතුට ගෙනාවේ ඔබමය.....

රුක්අත්තන මල් ගොමුවේ පිපි මල් දෝතින් නෙළලා
සඳ එළියට පෙම්බඳිනා කඩුපුල්පෙති සුවඳ උලා
සේපාලිකා මල් ඇතිරුව නිල් තණ උඩ දිගාවෙලා
බිඳකට එළියට එනවද තරු ගනින්න තුරුල්වෙලා

වැවු දියමත පිපී සැලෙන දියබෙරලිය මල් කඩලා
කඩාහැලෙන නුඹෙ වරලස විසිතුරුකර පළන්දලා
ගෙලට වැටෙන මල් මත පිනි සිසිලස දෙතොලින් විඳලා
හත්දින්නත් තරු පොකුරට අතවනමුද හිනාවෙලා

මට මාවම අහිමිකෙරුව නිල් දෙනයන පිය වසලා
නුඹට නුඹව අහිමිකෙරුව රළු උරමත හිස තියලා
සියුමැලි මුදු ඇඟිලි තුඩින් නිමනොකරන රුව ඇඳලා
අපිටම අපි හොයාගන්න එනවද දැන් පමාවෙලා

වටකොට ගත අප සඟවන මීදුම් සළු මැදටවෙලා
කෝලබර දෙනෙත් දල්වන සුරංගනා නෙතු මතලා
හීගඬු නංවන ලයමත වත දුවද්දි උමතුවෙලා
අඩවන්වූ නෙතු නොකියන කවිය කියමු එකතුවෙලා

නිල්කඳු පිස හමන සුළඟ දැනෙන සීත පරද්දලා
උණුසුම්වන සිතුවිලි ගත උණුසුම මත මුහුකරලා
වැගිරෙන දා බිංදු අතර දිවි අම බිඳු රස තියලා
අපේමවුන අපේ ලොවක ඉම සොයමුද පියාඹලා


කටුස්සා....