මාරුතය

වළාකුලින් සගවා තරු ලෙසින් දිළෙන නුඹ නෙතු යුග
නොවිදි නෙතු කැළුම් විඳිනා සඳ මඩලක සිසිලස යට
මල්පෙති මත ඇඳුන රටා පරදා මතුවන නුඹෙ වත
සමග සිනාසෙමි තනිවම සිහින ලොවක සිසිලස විඳ

කල්පාන්ත මාරුතයක උණුසුම රැඳි නුඹ සුසුමක
පතිණි වරම අහිමි රැයක නුඹ නිදනා තනි යහනක
කවුළු දොරින් පෙරී ඇවිත් වත දිදුළන සඳ එළියක
පිසින්න අවසර දෙනවද නලියන තෙත ඇහි බැමි යට

කතා දහක් අග ඇතිමුත් නිහඩව සිටිනා මුවමත
වෙවුලන නා දළු පවසන නිහඬ කවක නවතින සිත
නුඹට හොරෙන් තුරුළු කරන් රඳවන්නට මල් ගොමුවක
සම්මතයට පිටින් ඇවිත් රැදෙනවාද අද හවසම

සසල වළා නෙතු යොමුවත් නිසල නොමැති ලොව මදකට
ඒ ගැන නොසිතා සිටින්න සසල නොවෙමි මම නුඹ ලඟ
බිඳී කැඩුන තටු පිරිමැද සුවපත් කරනට ඔසු ගෙන
දෙනවද ඉඩ ඔබේ ලොවේ බිඳකට ඉවසා දන මත









                                    කටුස්සා...