මට දැනෙනවා ආදරේ.....

මට හොරෙන් මගෙ සිතේ
නුඹ යනෙන බව දනිමි
තබන පියවර හඬට
සිහිනයෙන් අවදිවෙමි

නොඑන්නට කිසි කෙනෙකු
හද අගුළු ලා ගතිමි
කෙලෙස නුඹ ඇතුළුවුන
මග තවම මම සොයමි

හොරෙන් විත් යන ලෙසට
සිතුවේ ඇයි නොම දනිමි
නුඹ සුවඳ යොදුන් දුර
සිට වුවද මට දැනුනි

හදවතම කවියක්ව
නුඹ වෙතම පුද කලෙමි
නොදත් ඔබ ඒ බවක්
තවම එහි පද සොයති

ගොළු කරපු ආදරය
දැනුදු පණ නල යදිති
නොදුටුවා සේ ඔබත්
තනිව හිද ඉකිබිඳිති

කඳුළු රැඳි හදවතේ
දුකක් නැති බව දනිමි
නුඹේ මුදු පිරිමැදුම
සියොළඟම දවාළුනි

අපිළිවෙල හද ගැස්ම
තවම නුඹ නම කියති
මගේ ප්‍රියතම කවිය
නුඹම බව දැන් දනිමි

කටුස්සා....
පොකුරු වැහි අක්කා.... මමනම් කතාකරන්නේ  එහෙමයි. දවසක් වෙන බ්ලොග් අඩවියක දැමූ කමෙන්ටුවක් වැරදීමකින් ඇයගේ අඩවියේ පලවුනා. ඒ මාස 4-5 ට විතර ඉස්සල්ලා වෙන්න ඇති. සිදුවූ වරද පහදා දුන්නාට පසුව එම කමෙන්ටුව ඉවත්කර ඉතාමත් සුහදශීලීව මා හට සමාව දෙන්න තරම් ඇය කාරුණිකවුනා. ඇයගේ කවිකාරකම මේ බ්ලොග්ලෝකයේ බොහෝ දෙනෙකුට රහසකුත් නෙමෙයි. ඇයගේ අඩවියේ පලවුන ඇයගේ අවසාන කවිය, ඔබේ කවි හදවතේ අැවිද යමි.. මොකද්දෝ නොදන්න හුරුපුරුදු කමක් හදවතට දැනෙවුවා. අඩුමගානේ ඒ කවියට කමෙන්ටුවක්වත් දැම්මේ නෑ. ඒ කවිය කියවපු ගමන් සේවා ස්තානයේ ලොග් පොතේ කුරුටු ගෑවුනේ මේ පදපේලි ටික . ඇයගේ කවිකමට අලගු තියන්න තරම් කවිකාරයෙක් නොවුනත් ඒ කවියි, මේ කවියි දෙකම මගේ හිතට ගොඩක් දැනුන නිසා ඇයගේ අවසරය ඇතුව මම මේ කවි මගේ අඩවියේ පලකරනවා. මේ කවි කියවන්න ඉස්සල්ලා ඒ පැත්තට ගොඩවැදිලා අදහස් දක්වලා ඇවිත් මේ කවිය කියවලා යන්න කියලා ඔබ සැමගෙන් කාරුණිකව ඉල්ලා සිටිනවා.පොකුරු අක්කේ ,මේ කවියෙන් ඔයාගේ කවියට අනර්ථයක් සිදුවුනානම් සමාවෙන්න....