මම එවන්නම් ..........

නෙතු අගින් සිනාසී අඬන නෙතු දරාගන නිල් රෝස සිහිනයක් හිත් මත්තේ පුරෝගන නියඟලා මල් සුවඳ රැඳි සුසුම් හොවාගන එපා දුක්වනු සොඳුර සිහිනයන් මවාගන නුඹේ නෙරියත් අඬනවා ඇති වෙරළු ගෙඩියක පහස ඉල්ලා නුඹේ ලයෙනුත් එරෙනවා ඇති ක්ෂීර ගංගා මුට්ටි පුරවා අනවතත් විල සීත දියකඳ ගලනවා ඇති කොට්ට මිරිකා ධවල ඇත්‍ රජු සොයනවා ඇති නුඹේ ගැබ සුදු නෙළුම රන්දා බාර හාර පුද පඬුරු යාතිකා නුඹේ බරටත් වැඩි ඇති තනිව හිඳ ඔබ හෙලන සුසුමින් පඬුපුලත් සෙලවෙන්නැති සප්ත පත්තිනි දේව බලයට නුඹේ සිත නොපෙනෙන්නැති නුඹේ නැඹ පිරිමදින්නට ඹඹු පයට අමතක වෙන්නැති නුඹට මට නොව දහස්ගුණයක් ගැටළුවකි වෙන අයට දැන් "නැද්ද වෙනසක්"අසන පදයෙන් තැලිලා ඇති සිත සියවරක් රෝහලේ කොරිඩෝව මත අපි ඉඳලා ඇති පැය බරගණන් නුඹ අඬනවා බලන් ඉඳලා මම අඬලා ඇති වරුගණන් අයාලේ ගිය සිතක් සුරැකිව තුරුල්ලට ගෙන ලයහොවා කරන පෙළහර බිම හොවන්නද කිරි සිහින නොපෙනෙන නිසා සසර කෙළවර එකට ඉන්නට පැතූ පැතුමන් හිතවසා ගෙවමු දෙන්නම සසරේ තැනකදි කරපු පවු සමසේ දරා

කටුස්සා....